een erg bewogen terugreis: terug naar 1992??

QUO VADIS? NACHALO V KHOLANDIYA
Eindelijk een serieuze onweersbui met serieuze regen. Had van mij nog wel een dagje mogen wachten. Gelukkig heb ik voor een deel de bus al ingepakt. Stoere jongens brengen de koffers naar de bus. Waar ik moeite heb om een zwaar koffer te tillen, nemen zij er een in iedere hand.
Het is zwaar weer geweest; donkere wolken voorspelden al niet veel goeds. Hevig onweer en zware regenbuien hielden de jongelui in het restaurant.

20 augustus
Al de laatste hele dag in Bulgarije. Vandaag staat van alles op het programma: Drama met de schilderijen, onderwijs door Sjannie, onthulling van de secret angel en talentshow.
Voor ons als team zijn er ook praktische dingen te doen: de bus wordt vandaag al ingepakt om morgen na de samenkomst te kunnen vertrekken: toch een reis van 2400 kilometer voor de boeg. F. zal vandaag P. ontmoeten en nog een week langer blijven. Maar dat betekent ook een bijrijder minder.

Gisteren was het een L.dagje. Niet “silent witness” maar “secret angel”. Excuus. Maar volgens mij was het ook niet zo silent en ook over secret heb ik mijn twijfel. Het leek wel een beetje of ik weer in de vierde klas van de lagere school zat (auw, dat is lang geleden) en iedereen bij iedereen probeerde te spieken. Dat eerste deel was overigens een L. plus S. project.

eventjes nog popovtsi: dan naar ons laatste doel. Het jongerenkamp

Het was een nieuwe uitdaging voor ons

het is hard werken en vraagt veel van het team. Maar het gaat goed: altijd ups en downs. Maar eerlijk gezegd: meer ups als downs

Nog een half uurtje en we gaan weer op pad. We blijven ’s nachts niet in Promised Land omdat het vol zit. We gaan naar ons huisje in Popovtsi: ongeveer 35 kilometer verder. Lange dagen als je bedenkt dat we tot ongeveer 22.00 uur blijven. Een groot deel van de weg is door kleine bergdorpjes en erg kronkelige en smalle wegen. Dan betekent 35 kilometer ook ongeveer 35 minuten.

onze eerste familiedag in Stokite

Het was een spannende dag gister. Om allerlei redenen die ik wel een beetje kwijt wil. Natuurlijk de aanloop naar het familiekamp. Dan denkend aan het onderwijs voor de volwassenen, tieners en kinderen, waar we als team aan meedoen, zeg maar waar we in voorgaan. En dan Sanne die mee gaat werken in de keuken en restaurant en daar ’s nachts ook blijft. Wie zal komen, hoeveel echtparen, alleengaanden, hoeveel kinderen en tieners. En kunnen constateren, zeg maar aan den lijve ondervinden, hoe de sponsoring van het kamp vruchten afwerpt. Daarover meer.. aan het eind.