ja, er is nog leven. Sliven een levend bewijs. We zitten niet in het ding op de foto

  • Geplaatst op: 5 August 2015
  • Door: Albert

Het blijft warm hier. In Borilovo is het nog goed uit te houden: een windje, wat schaduw en genoeg drinken. Voor vandaag (5 augustus) geldt code geel als waarschuwing voor extreme hitte).
Gistermorgen werden we door Stephan en Hristina verrast met eigen gebakken rasechte “anitza” (zeg vooral baaaaanitsa). Een soort plat brood van bladerdeeg, gevuld met cyrene, de Bulgaarse witte kaas. Een lekkernij voor de liefhebbers (voor mij, dus).
Het gaat goed in het team, er is openhartigheid en we hebben allen de wil om samen op te trekken. Dat valt in de soms chaos van de zigeunerdorpen niet altijd mee en vragen we extra alertheid van elkaar. Team zijn is altijd wennen, schuren, groeien: een mooie uitdaging. Gaat met de dag beter.
Het is achter de schermen steeds hard werken: de outreaches vragen behalve geestelijke voorbereidingen ook allerlei praktische dingen. We verzorgen naast het drama (stellage, doeken, maskers, spiegeltje) ook voor iets lekkers voor de kinderen. Als we langduriger relaties hebben ook voor een bemoedigingspresentje voor de voorgangers. Maar het lekkers voor de kinderen moet gekocht worden (als het chocola is ook gekoeld), in bekertjes pakken (moet er gezellig uitzien). En dan gaat het niet over 20 stuks, maar over 100 of 200.
Op dinsdag een speciale ontmoeting gehad met Kalin en zijn vrouw Nina. Al zoveel jaren een goede relatie: zij zijn erg dankbaar. Zorgen voor de kinderen, zorgen voor de diverse zigeunerdorpen. Nina heeft werk in een modezaak, maar Kalin werkt onbezoldigd voor de kerk. Hij (en Nina) zijn ontzettend blij met het support dat wij als gemeente geven.
S., L., C. en F. zijn een uurtje de stad in gegaan. Ongetwijfeld veel te kort voor hen, maar ongetwijfeld ook wat kunnen aanschaffen wat ze heel dringend nodig hadden.
Een paar vragen beantwoorden die op het gastenboek staan: We hebben al Bulgaars gegeten en ik vind het heel lekker. In de zigeunerdorpen spelen we altijd het drama en meestal vinden de mensen het wel mooi en snappen ze waar het om gaat. We leggen het ook nog uit. Kadootjes voor de kinderen kopen we hier in Bulgarije. We denken dan: vanavond zullen er wel 100 zijn; dan kopen we er 100. Heb ik mooie vogels gezien? Helaas heb ik er niet veel tijd voor. Maar ik zet een aantal foto’s op de site en dan mag jij raden wat het is. Ik heb niet een heeeel goed toestel, dus soms moet je zoeken. Zeker op de rots moet je heel goed kijken. Deze soort komt niet voor in Nederland.
Gisteravond naar Sliven: vorig jaar voor het eerst. Annaida is er samen met Stefan, haar man, voorganger. Bij het ingaan van de zigeunerwijk moeten we achter een bruiloftstoet aansluiten. Heel veel drukte op de stijl oplopende, smalle en slechte straatjes naar de kerk van Sliven. De aanbiddingsmuziek bokst op tegen de melodieen van de bruiloft. Uiteindelijk kunnen we een plekje vinden om bij de kerk de bus te parkeren. Een heel hartelijke ontvangst. De kinderen vinden de liedjes heel leuk (zie video). Ook het drama wordt gesnapt: een aantal mensen maken een keuze voor God. We mogen voor veel mensen voor genezing bidden; ook voor trieste situaties in gezinnen.
We worden na de samenkomst (die zoals altijd buiten is) in de kerk uitgenodigd. We worden verwend met koud water, een soort koffiebroodjes, watermeloen en een bord vol koekjes. We gaan na voor elkaar gebeden te hebben terug naar Borilovo: zeker 70 kilometer verderop.
We maken het niet laat meer: even napraten, wat drinken, make-up verwijderen (ikke niet!!!) en naar bed. S. vindt haar bed weer, zoals gewoonlijk, op het balkon. Daar prikken de muggen niet zo hard.
Morgen naar Granite: het dorp met de ooievaars.
Dank voor de reacties, belangstelling, gebeden en vragen.
Albert

Lukas 2:52 Groeien wij in wijsheid en in de gunst van God en het volk?

Video: 
dansje in sliven